Testy te opierają się na danych zebranych w postaci tabeli kontyngencji 2 cech (, ), z których każda ma możliwe 2 kategorie oraz .
Test chi-kwadrat z poprawką Yatesa na ciągłość
Test z poprawką Yatesa (ang. Chi-square test with Yates correction), Frank Yates (1934)1) jest testem bardziej konserwatywny od testu chi-kwadrat (trudniej niż test chi-kwadrat odrzuca hipotezę zerową). Poprawka na ciągłość ma zapewnić możliwość przyjmowania przez statystykę testową wszystkich wartości liczb rzeczywistych zgodnie z założeniem rozkładu chi-kwadrat.
Statystyka testowa ma postać:
Test Fishera dla tabel nazywany jest również testem dokładnym Fishera (ang. Fisher exact test), R. A. Fisher (19342), 19353)). Test ten określa dokładne prawdopodobieństwo wystąpienia konkretnego rozkładu liczb w tabeli przy znanym i ustalonych sumach brzegowych. Przy znanych sumach brzegowych, dla różnych układów wartości obserwowanych wyznaczamy prawdopodobieństwa . Dokładny poziom istotności jest sumą tych prawdopodobieństw, które są mniejsze lub równe badanemu prawdopodobieństwu.
mid-p jest korektą testu dokładnego Fishera. Ta zmodyfikowana wartość jest rekomendowana przez wielu statystyków (Lancaster 19614), Anscombe 19815), Pratt i Gibbons 19816), Plackett 19847), Miettinen 19858) i Barnard 19899), Rothman 200810)) jako metoda zmniejszenia konserwatyzm testu dokładnego Fishera. W rezultacie testem mid-p szybciej odrzucimy hipotezę zerowa niż dokładnym testem Fishera. Dla dużych prób wartość otrzymana przy pomocy testu z poprawką Yatesa i test Fishera dają zbliżone wyniki, natomiast wartość testu bez korekcji koresponduje z wartością mid-p.
Wartość mid-p wyznaczana jest przez przekształcenie wartości prawdopodobieństwa dla testu dokładnego Fishera. Jednostronna wartość wyznaczana jest ze wzoru:
gdzie:
wartość jednostronna testu mid-p
wartość jednostronna testu dokładnego Fishera
a dwustronna wartość jest definiowana jako podwojona wartość mniejszego z jednostronnych prawdopodobieństw:
gdzie:
wartość dwustronna testu mid-p.